[ in de amfibieƫnput zijn slakken te vinden ] |
In de hut heeft Roland een aquarium gevuld met waterleven uit de kleine vijver. Tussen de slakken, bloedzuigers en stekelbaarsjes zwemt een joekel van een kever. Ik weet wat het niet is: de geelgerande watertor, want het beest is compleet zwart. Roland zet de spinnende watertor op zijn hand, zodat we hem van dichtbij kunnen bekijken. "Pas op hoor, hij kan ook vliegen," maar dat doet hij gelukkig niet.
Na de koek en de koffie trek ik de hof in. Langzaamaan, goed om me heen speurend, gefocust op klein grut. Uit een vogelkers hangt een slinger stippelmotrupsen. Als Marleen langs wandelt wijst ze me op een rups van het oranjetipje, op de look zonder look. Op een bloem van het zevenblad zit een vlindertje met voelsprieten wel 5x zo lang als zijn lijf. Later zie ik daar veel meer van, fladderend in groepen. Bij het bruggetje zie ik een libel die ik meen te herkennen, ik denk dat het een platbuik is. Na mijn registratie ervan op waarneming.nl corrigeert een specialist me: het is een gewone oeverlibel. In een woud van varens ontwaar ik een oranje lieveheersbeestje met witte stippen. Laat ik nou denken dat die altijd rood met zwarte stippen zijn.
[ de hut kijkt uit op een voedertafel ] |
[ rozenkevers ] |
Na een kopje thee lopen Marleen en ik samen door de hof. Marleen tilt rotte takken en plakken schors op om te kijken wat er onder zit; meest slakken en pissebedden. In het dennenbos vinden we een hooiwagen. Op de foto zie ik ingezoomd de oogheuvel bovenop zijn lijf. Een wolfspin neemt een spurt als ik te dichtbij kom met de camera, en ik spring overeind en achteruit. Brrr, reuze fascinerend, maar ik hoef ze niet op me. Marleen neemt een paadje buitenom, en door donkerrode geraniums heen komen we uit bij een bijenkast. De bijen hoeven niet gemeld op waarneming.nl, omdat die uitgezet zijn. Als je zoiets wel wil invoeren vink je 'escape' aan, legt ze uit.
Voor de lunch serveert Roland een zelfgemaakte aardappelsalade met broodjes, aan de buitentafel die vol staat met petrischaaltjes, een schotel slakken, een witte bak met waterbeestjes, determineergidsen en glazen thee. Petra van de waterbeestjes is enthousiast over de vele kokerjuffers. Die zijn teken van een gezonde vijver. Ze fotografeert zelf niet en ik waag graag een poging om haar kleine friemels vast te leggen. De eerste foto's tonen alleen een silhouet. Vanwege de witte ondergrond geeft de automatische belichting een te donker beeld. Flink overbelicht toont een waterpissebed zich in al zijn geledingen. Dit is geweldig! Ik zet al Petra's vondsten op de foto: haften, kokerjuffers, een schijfhoren, en later nog een eirond watertorretje dat Roland gevonden heeft. "Kijk nou wat een lief hoofdje met die oogjes," verzucht hij, kijkend door een microscoop. Even later hoor ik Petra iets soortgelijks uitslaken over een kokerjuffer. Minidieren kunnen heel vertederend zijn als je ze groot ziet.
Bekijk de foto's van alleen mijn waarnemingen, of de foto's van alle waarnemingen tijdens The Secret World of Thijsse's Hof. Klik daar in het kader rechtsboven (Over dit gebied) op 'waarnemingen' om daarvan een overzicht te krijgen.
Jij hebt een mooie dag gehad, da's duidelijk, leuk!
BeantwoordenVerwijderen