Uien als kanonskogels op het Landje van De Boer

Het is De Boer, met een hoofdletter D; de naam van Het Landje van De Boer verwijst niet naar de agrarische context maar naar de gebroeders De Boer die hier decennialang hun kwekerij hadden. Op dat terrein creëerden vrijwilligers een educatieve pluk- en proeftuin, met bloemen, kruiden, groente en fruit.

Aan de Bloemendaalseweg in Overveen sla ik af naar kwekerij Azalea. Verder door, voorbij het bordje Eigen Weg, ligt Het Landje van De Boer. Enorme sieruien zijn het eerste dat ik ervan zie, frêle kanonskogels van lila sterretjes, uitprijkend boven een dikke zoom van paarse salvia langs het graspad. Salvia en uien zoemen van de hommels. Rechts van de entree staan de uien ook, tussen donkerrood Zeeuws knoopje en lichtpaarse geraniums.

Bij het huisje drinken dames aan een picknicktafel muntthee, vers geplukt uit de tuin. Het is diezelfde harige munt die ik ook in mijn tuin heb. Hier kweken ze hem wijselijk met een rand erom, om zijn uitlopers in bedwang te houden. Vrijwilligster Mieke heet me welkom. Ze wijst me de bloementuin, en daarachter de moestuin. "Kijk, die bomen heb ik geplant. Alles wordt hier door vrijwilligers gedaan." Naast het terras groeien siererwten in een vernuftig rek van diagonale bamboestokken, ook door vrijwilligers gemaakt.

Het landje bestaat pas twee jaar (dit is het derde seizoen), maar ziet er al volwassen uit. Mijn tuin bestaat ook twee jaar, maar ik zie hier het effect van een doordacht tuinontwerp. Deze tuin is natuurlijk veel groter, en ik wil nou eenmaal zoveel mogelijk verschillende planten, troost ik mezelf. Ik zie hier goede ideeën, zoals de salvia met sieruien. De herhaling van die bollen geeft ritme, dat moet ik onthouden. Andere mooie combinaties zijn frisgele vrouwenmantel met blauwig paars kattekruid, en donkere vlier met een aparte salviasoort.

Ik kom langs een bed met alleen purperrode planten, in bloem en blad, met één blauwe korenbloem ertussen. "Ik pluk hem steeds weg, ik kan het niet over mijn hart verkrijgen hem helemaal uit te rukken," vertelt Anneke, een van de initiatiefnemers van het Landje. Ze maakt boeketten, en geeft daar ook workshops in. Ze geven hier veel workshops, over zaaien bijvoorbeeld. Er wordt ook gekookt met de groenten en kruiden uit de tuin. "Schrijf je in voor onze nieuwsbrief, dan houden we je op de hoogte," en ze stopt me een kaart met informatie toe.

Bij de schuur ontdek ik een rotstuinbult, gemaakt van brokken betontegels. Er is een bankje in uitgespaard. "Voel eens, en ruik dan," moedigt Anneke me aan. Kamille! Ik weet van deze sterke kruipende soort waar je overheen kunt lopen. De toepassing als zitting is nieuw voor me. Het zit zacht en geurig. De hommels zoemen nu zowat op ooghoogte over de kruiptijm. Wat een heerlijk plekje om vast wat aantekeningen voor mijn blog te maken.

Als ik Anneke gedag ga zeggen voor ik ga, vind ik haar met een kruiwagen vol perzikbladig klokje. "Die vielen aldoor om tussen de cosmea, het was geen gezicht." Ze plant de blauwe klokjes nu onder een purperen beuk tegenover de wand met insectenhotels. Ik heb eenzelfde bijennestkast als hier erbij hangt, gemaakt door Werkplaats De Boei. De zijkant kan open en dan zie je de kraamkamers van de solitaire bijen in de transparante buisjes. Anneke laat het zien aan enkele kinderen die net de tuin bezoeken. Daar gaat het om bij het Landje van De Boer: leren, beleven en genieten.

Het Landje van De Boer is geopend op vrijdag van 10:00 tot 12:00 uur en op zondag van 14:00 tot 17:00 uur. Zie ook www.landjevandeboer.nl