maandag 28 februari 2011

Een heel raar krukje

In de kringloopwinkel zie ik echt een heel raar krukje. Ik ga er behoedzaam op zitten. "Dat is geen krukje hoor,” zegt een langslopende meneer. "Dat is een voetenbankje." Aha, dat verklaart het gek korte rugleuninkje. "Dat weet ik doordat mijn oma er vroeger net zo eentje had. Als het goed is, is het verstelbaar." Inderdaad, vier standen maar liefst. We proberen het samen uit. Wat een leuk ding is dit! Het ziet er nog goed uit, alle nagels zitten mooi vast, de stof is redelijk schoon, het beslag is in prima staat. En dat voor slechts 8½ euro, die neem ik. Wat nou hocker, dit wordt het nieuwe loungen!

Thuisgekomen haal ik er een lapje over en zet hem voor de bank. Het valt nog niet mee om de meest comfortabele stand te vinden. Stand 3 bevalt voorlopig het best. In mijn verbeelding zie ik een wat kort, stevig vrouwtje, grijsblonde watergolfkrullen, met dikke benen in steunkousen. Houdt ze vocht vast of zijn het spataderen? Ik heb een levendige fantasie, maar neem toch het zekere voor het onzekere: om eventuele vibraties van de vorige eigenares uit te vagen, steek ik een wierookstokje aan, en wapper ermee rondom het krukje.

’s Avonds geniet ik van mijn nieuwe tv-kijkhouding. Overdag zet ik hem ingeklapt naast de boekenkast. Probeer dat maar eens met een hocker.

2 opmerkingen:

  1. hoewel ik geen spataderen heb of een permanentje, heb ik wel al jaren zo'n voetenbankje. heerlijk ontspannend zitten. goede aankoop, heb je plezier van tot je haar helemaal grijs is en daarna.
    kijk ook eens op mijn website: www.fluweelbloem.nl

    BeantwoordenVerwijderen
  2. En dan moet je weten dat ik al aardig wat grijze haren heb!

    BeantwoordenVerwijderen