 |
St. Bavo door een
raam van het Stadhuis |
Elk jaar in het eerste weekend van november is er in Haarlem en omgeving de Kunstlijn: kunstenaars houden open atelier en er zijn vele tentoonstellingen.
Ik start zaterdag bij de stadskweektuin, of beter gezegd, Huis ter Kleef. Daar toont het Wereldnatuurfonds de kunstwerken die gedoneerd zijn aan het project
Art for Nature: geef de aarde kunstig door. Kunstenaars doneren een kunstwerk, en bedrijven die geld geven, kunnen een kunstwerk in bruikleen krijgen, met een waarde die in verhouding staat tot hun schenking. Een mooi initiatief, bedacht door Onno Westra, een vrijwilliger van het regioteam Kennemerland van het WNF.
 |
Bezoekers van de
Expositie ‘Sieraad’ |
Ik had het al in het Kunstlijnkrantje gezien: in de Kloostergangen kun je op de foto met een bijzonder sieraad. Ik word meteen gegrepen door de sieraden van
Melina Pyykkonen. Het zijn ingenieuze en toch simpele constructies: je klemt je shirt of jurk tussen een ondersjabloon en het bovenstuk. Prachtig! En ik mag ermee op de foto.
Vesna Zuuring, die de bezoekers met sieraden fotografeert, maakte ook indrukwekkende foto’s van medewerkers van het stadhuis, getooid met sieraden die geïnspireerd zijn op de Kloostergangen. Alle sieraden en de foto’s op de
tentoonstelling zijn het bekijken waard, en nog te zien tot en met 24 november.
 |
| Urn van de vogels, Jolanda Prinsen |
Na de drukte van de binnenstad zoek ik de rust op bij Uitvaartcentrum Yarden. Ik ben de enige bezoeker op dat moment. In de nis staat een baar met een lijkwade van viltkunstenares
Inge Evers. Daar wil je wel in begraven worden. Ook verrassend vind ik de schalen van
Jolanda Prinsen. Ik ken haar nog uit een ateliercomplex van dik tien jaar geleden, en toen werkte ze heel anders. En dat is maar goed ook, want ‘stilstand is ergens achteruitgang’ om met Johan Cruijff te spreken.
 |
| Installatie van Naila Ajtouganova |
Zondag ga ik net als vorig jaar bij de Lichtfabriek kijken. Al was het maar vanwege het fotogenieke gebouw. Gelukkig is de expositie ook fantastisch. Bezoekers verdringen zich met hun fototoestel om het werk van Naila Ajtouganova, ik ook. Aan draden hangen een soort bloemen, die bij nadere bestudering gemaakt blijken te zijn van kleurige plastic flesjes.
 |
| In een projectie van Lars Kynde |
Ik wilde graag de foto’s van
Willemien Spook zien. Zij fotografeerde in de kraakpanden waarin haar dochter vanaf haar zestiende ging wonen, en schreef er teksten bij vanuit haar dochters en haar eigen gezichtspunt. Mooie veelzeggende beelden, die de emoties respectvol overbrengen. Tot slot doe ik een meisje na dat ik net in de bundel van een projector had zien staan. Zo mooi zoals het beeld van deze Deense componist
Lars Kynde over haar gezicht liep. Ik sta moeilijk te doen om mezelf te fotograferen zonder mijn armen voor het licht te houden, als ik geholpen wordt door een vriendelijke medebezoeker. Dank!
Nu ik er toch ben, loop ik ook de naast de Lichtfabriek gelegen
Nieuwe Vide binnen. Vorig jaar was ik daar snel weg, maar deze tentoonstelling is betoverend. Zwaan Kleef Aan is een samenwerkingsproject van een jaar, dat bestaat uit muurtekeningen, vloertekeningen en wandsculpturen. Tegelijk is er de tentoonstelling LICHT! Die duurt nog tot 3 december. Tijdens en daarna worden de nog open plekken dichtgetekend, zodat een totaalinstallatie ontstaat. Die zal vanaf 16 december te bekijken zijn. Gaat dat zien!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten