De geestelijke waarde van legpuzzels maken

Koninginnedag was dit jaar weer geslaagd. Op mijn dooie akkertje heb ik in mijn eentje over de lokale vrijmarkt geslenterd. Slenteren is moeizaam voor het lijf, ik word er ontzettend krakkemikkig van. Maar voor het hoofd is het een verademing. Niks moet, doelloos, tijd speelt geen rol. Hoewel doelloos, ik hield mijn ogen open voor twee boeken: Godinnen in elke vrouw van Jean Shinoda Bolen, en Life of Pi van Yann Martel. Die heb ik niet gevonden (volgende keer misschien iets vroeger gaan), wel drie legpuzzels. En twee tegeltjes. Zo mooi! Die mevrouw wist niet wat ze ermee moest doen, verkocht ze daarom. Ik heb ook geen idee, maar het prikkelt wel de fantasie wat ik ermee zou kúnnen doen.

Dachshunds, puzzle 300 pieces
fully interlocking, size: 26 x 38 cm

Afijn, die legpuzzels, dat is mijn nieuwe hobby sinds de winter. Ik schaamde me er een beetje voor, wat een leeghoofdig tijdverdrijf! Ik zie nog die boer voor me, van Boer zoekt vrouw, ik ben even zijn naam kwijt, Arie geloof ik. Die zat avond aan avond in zijn eentje te puzzelen, maar hij vond het wel ongezellig sinds zijn moeder was overleden. Hij heeft desondanks (of misschien dankzij, want mij ontroerde hij) een leuke vrouw gevonden. Dat doet me goed, ze zagen er gelukkig uit, zo samen op tv.

Die legpuzzels dus. Juist in die leeghoofdigheid schuilt het geheim. Legpuzzels maken is een vorm van meditatie. In meditatie houd je je geest ergens op gericht, zodat hij niet gaat dwalen en verhalen maken, en het Hier en Nu kwijtraakt. Je volgt je ademhaling, of je kijkt naar een kaars, of een bloem of iets dergelijks, of reciteert een mantra. Bij het maken van een legpuzzel gebeurt hetzelfde: alles draait om het passende puzzelstukje, al het andere verdwijnt. Volledig aanwezig in het heden, zonder andere gedachten.

Wat het voor heeft op normale meditatie, is de bevrediging van het zien groeien van de afbeelding. De chaos die zich ordent. De puzzelstukjes vallen zogezegd op hun plaats.

Alleen die pijn in je nek in het begin, van het eroverheen hangen, het duurt een paar weken voor je spieren zich aanpassen en dat over is. Maar lang stilzitten op een kussentje is ook wennen.